Welkom

Onderwerpen als kwetsbaarheid, schoonheid, verval, komen veelvuldig voor in mijn werk waarbij de mensfiguur centraal staat. De mens is een tijdelijk wezen waarbij na de groei het verval inzet. De snelheid waarmee een leven voorbij gaat roept de vraag op hoe waardevol een mensenleven is en wat we ermee moeten doen.

Ik zoek de uitdaging in mijn beeldend werk en stel mezelf voortdurend vragen als:
hoe maak ik iets dat is ontstaan door verval? Je weet immers vooraf niet hoe het verval zich zal openbaren of, wat gebeurt er wanneer je iemand van zijn belangrijkste kenmerken ontdoet? Wat blijft er over? Wat ligt er onder de oppervlakte, wat doet het met de betekenis, enz.
Omhulsels, korsetten, torso’s, huiden, het zijn voor mij symbolen van bescherming, een pantsering voor de kwetsbare binnenkant van de mens. Die symbolen dragen zichtbare sporen van de tijd, zoals ook de mens sporen na laat en de tijd sporen op de mens.

In veel van mijn werk probeer ik de breekbare mens te laten zien tijdens het onvermijdelijke verval en wil ik tonen hoe de dood aanwezig is in ons leven.